no weapons, no war
Geen wapens, geen oorlog
‘Dat was mijn eerste gedachte toen de oorlog in Oekraïne begon. Al die woede, al die haat, al dat vechten. Het eist mensenlevens! Ik blijf dat raar vinden, heel erg gek zelfs. Kom op zeg, we leven in 2024! En dan die wapenhandel, dat geld dat daarmee is gemoeid, de ader die voeding geeft aan de oorlog. Hoe ziet het met de belangen? Zoveel vragen. Daar moest ik iets mee.
Sinds 1987 sleep ik een collectie clichés met me mee. Deze metalen plaatjes met afbeeldingen zijn afkomstig uit de drukkerij van mijn vader en mijn opa. Daar zit ook een hele collectie wapens bij. Ik heb me altijd afgevraagd hoe die in Drukkerij Mienes terecht zijn gekomen. Mijn vader en opa waren zeer vredelievende mannen. Hoe kwam ze er aan? Ik kan het ze niet meer vragen, helaas.
Ik kan wel iets met de afbeeldingen creëren. Via Annet Koops heb ik de dichters van Poëzie aan de Vecht gevraagd erop te reageren. Met hun woorden. En zo is ‘No weapons, no war’ ontstaan. We geven een reactie in beeld en in woord. Onze wapens tegen oorlog.
Graag ga ik met de bezoekers op 25 augustus en 15 september (artisttalk) in dialoog. Benieuwd als ik ben naar andere reacties.
Mandy Mienes
