Ode aan Afval

Mijn werk is een ode aan afval. Het is uitdagend om van rotzooi toch weer iets nieuws te maken. Als er geen afval was geweest had ik werk gemaakt van afgevallen bladeren. Van al het afval vind ik plastic nog het meest fascinerend. We kunnen niet zonder, maar het blijkt ons steeds meer problemen te geven. Een prachtig monster van Frankenstein dat zijn eigen onhandige leven is gaan leiden. Aan de ene kant kunnen we niet zonder. Het is zo'n goeie uitvinding. Het is te gebruiken in plaats van allerlei duurdere matrialen. Giet het in een mal en je hebt de juiste vorm. In allerlei verschillende samenstellingen krijgt het de meest geweldige eigenschappen mee. Voor elk wat wils. Maar tegelijkertijd zouden we het ook wel kwijt willen. Want alle slechte eigenschappen van het plastic beginnen hun stempel te drukken op ons leven. En het blijkt ook nog eens dat, al willen we er vanaf, we er niet zomaar van af kunnen . Het lijkt wel het eeuwig leven te hebben. Deze plastic verwarring staat voor mij symbool voor de algehele verwarring van deze tijd. Onze systemen en verworvenheden gaan zich tegen ons keren, hebben hun glans en werkzaamheid verloren. In Oktober is in fort Maarsseveen werk van mij te zien waarin ik de gecompliceerdheid van ons samen leven met plastic laat zien. In september is in het Brugwachtershuisje in Maarssen een aperitiefje te zien van de tentoonstelling in het Fort.